از خداى بترسید ، اى بندگان خداى .
و پیش از آنکه مرگتان فرا رسد دست به اعمال صالح زنید و با نعمت ناپایدار دنیا، ثواب ابدى آخرت را به دست آورید .
بار سفر بربندید ، که این سفر را به اصرار از شما خواهند .
مهیاى مرگ باشید ، که بر سرتان سایه افکنده است .
از آن جماعت باشید ، که چون بر آنان بانگ زنند بیدار مى شوند و مى دانند ، که دنیا جاى درنگ نیست .
از این رو ، دنیا را داده اند و آخرت را به عوض گرفته اند .
خداوند سبحان شما را به عبث نیافریده و به هر حال خود رها نکرده است .
میان شما و نعمت بهشت و آتش دوزخ فاصله اى جز مرگ نیست ، مرگى که بى تردید آمدنى است .
و چه کوتاه است مدت عمر تو، زیرا از گذشت لحظه اى ، مى کاهد و از رفتن ساعتى ، بنیادش درهم مى ریزد .
غایبى که گذشت شب و روز به اصرار فرا مى خوانندش شتابان بازخواهد گشت .
قاصدى که با بشارت رستگارى یا تهدید شوربختى از راه مى رسد ، سزاوار است ، که با نیکوترین توشه پذیرایش شوى .
(پس ، از این جهان توشه آخرت بردارید تا خود را از عقوبت روز جزا در امان نگه دارید.)
بنده اى از پروردگار خود مى ترسد ، که خود به اصلاح حال خویش پردازد و پیش از مرگ توبه کند و بر خواهشهاى نفس خود پیروز گردد .
زیرا اجل چهره فرو پوشیده و آرزوها فریبنده و شیطان مهیا و در کمین است تا گناهان را در چشم او بیاراید و به ارتکاب معاصى برانگیزاندش .
شیطان آدمى را به توبه امیدوار سازد و او ، بدین وسوسه ، هر بار توبه را به تاءخیر اندازد ، تا بناگهان مرگ بر او هجوم آورد، در حالى که ، از خیال مرگ غافل است .
اى حسرتا بر کسى که دستخوش غفلت گردد و روز قیامت زندگى دنیوى او بر ضد او گواهى دهد و زیستن در این جهان او را به شقاوت کشاند .
از خداوند سبحان مى خواهم ، که ما و شما را در زمره کسانى قرار دهد که نعمت دنیا سرمستشان نمى سازد و هیچ هدفى آنان را از فرمانبردارى پروردگارشان باز نمى دارد و مرگ سبب پشیمانى و اندوهشان نمى شود .