اللّهُ الَّذی خَلَقَکمْ ثُمَّ رَزَقَکمْ ثُمَّ یمیتُکمْ ثُمَّ یحْییکمْ هَلْ مِنْ شُرَکائِکمْ مَنْ یفْعَلُ مِنْ ذلِکمْ مِنْ شَی‏ءٍ سُبْحانَهُ وَ تَعالی عَمّا یشْرِکونَ (روم40) ص408

خداوند همان کسی است که شما را آفرید، سپس روزی داد، بعد می‏میراند، سپس زنده می‏کند؛ آیا هیچ یک از همتایانی که برای خدا قرار داده‏اید چیزی از این کارها را می‏توانند انجام دهند؟! او منزّه و برتر است از آنچه همتای او قرار می‏دهند.

اللّهُ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضَ وَ ما بَینَهُما فی سِتَّةِ أَیامٍ ثُمَّ اسْتَوی عَلَی الْعَرْشِ ما لَکمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَلِی وَ لا شَفیعٍ أَ فَلا تَتَذَکرُونَ (سجده4) ص415

خداوند کسی است که آسمانها و زمین و آنچه را میان این دو است در شش روز  (= شش دوران) آفرید، سپس بر عرش (قدرت) قرار گرفت؛ هیچ سرپرست و شفاعت کننده‏ای برای شما جز او نیست؛ آیا متذکر نمی‏شوید؟!

أَ وَ لَمْ یهْدِ لَهُمْ کمْ أَهْلَکنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْقُرُونِ یمْشُونَ فی مَساکنِهِمْ إِنَّ فی ذلِک َلآیاتٍ أَ فَلا یسْمَعُونَ (سجده26) ص417

آیا برای هدایت آنها همین کافی نیست که افراد زیادی را که در قرن پیش از آنان زندگی داشتند هلاک کردیم؟! اینها در مساکن (ویران شده) آنان راه می‏روند؛ در این آیاتی است (از قدرت خداوند و مجازات دردناک مجرمان)؛ آیا نمی‏شنوند؟!

أَ وَ لَمْ یرَوْا أَنّا نَسُوقُ الْماءَ إِلَی اْلأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْکلُ مِنْهُ أَنْعامُهُمْ وَ أَنْفُسُهُمْ أَ فَلا یبْصِرُونَ (سجده27) ص417

آیا ندیدند که ما آب را بسوی زمینهای خشک می‏رانیم و بوسیله آن زراعتهایی می‏رویانیم که هم چهارپایانشان از آن می‏خورند و هم خودشان تغذیه می‏کنند؛ آیا نمی بینند؟!

ذلِک جَزَیناهُمْ بِما کفَرُوا وَ هَلْ نُجازی إِلاَّ الْکفُورَ (سبإ17) ص430

این کیفر را بخاطر کفرانشان به آنها دادیم؛ و آیا جز کفران کننده را کیفر می‏دهیم؟!