زمان در عبور خویش و ثبت لحظه ها بی مهابا شتابان است !
خوابی سنگین همه را در برگرفته ! دلمشغولی ها و دست ساخته بشر آنها را بت پرست کرده !
هریک به میل خود و آنطوریکه می پسندند رفتار می کنند .
جز اندکی موحد ؛ که تسلیم رای خدایند ! معبودی جز او ندارند و راضی به راضای اویند و . . . ظهور ولی خود را مصلح وار دنبال می کنند ؛ تمام دغدغه ایشان ، تمهید ظهور و برپایی ظهور است ، آنگونه که امام ایشان می پسندد .
ظهور و سر زمین ظهور هدفشان نیست ! با امام بودن و در جوار امام بودن مسلک آنان است و ظهور را از آن باب طالبند که امامشان می خواهد .
تمام خواست و امیال آنان و صادره های خویش را با امام خویش مطابقت می دهند . نمی خواهند مگر آنچه را امامشان بخواهد .
چون کوه استوارند ، نور وجودشان از نور امام (عج) است .
با مردمند ولی در حال و هوای ظهور زندگی می کنند .
ما سرما زدگان در گوشه ای بهت زده انتظار ظهور خورشید گرما بخشی را انتظار می کشیم که منجی ما باشد و یخ وجودمان را ذوب کند !
این هفته نشد هفته دیگر ! !
بیاییم غیرتی رفتار کنیم .
چرا مولای من مهدی (عج) این هفته ظهور نکرد ؟ علت کجاست ؟ بر خیزیم و علت ها را کنار بزنیم .
از خودمان شروع کنیم !
آیا امام (ع) مشتاق ما هستند ؟ اعتماد به ما دارند ؟ ما را بکار خواهند گرفت ؟ آیا ما برای ایشان خاصیت داریم ؟ چگونه و چطور ؟
« غیبته منا »
آقای خوبان به داد ما برس !
از ما ادا ؛ از شما عطا
ما را برای خودتان بخرید
ما را از آن خود کنید
ما جز شما نبینیم ؛ جز شما نخواهیم .
مولای خوب ما را دریابید .
مولای مهربان ما دلها و قلب های ما را از خو لبریز کنید تا چون یاورانتان پیوسته در حال و هوای شما و خواست و امیال شما باشیم .
یابن فاطمه (س) شما را به مادر بزرگوارتان سوگند ، ما از آن خودتان کنید .
یابن فاطمه (س) عمر با سرعت غیر قابل وصفی می گذرد ، صرف این عمر نا قابل ما را در راه خودتان بپذیرید .
و . . .
هل الیک یابن احمد سبیل فتلقی