جانا ز فراق تو این محنت جان تا کی
دل در غم عشق تو رسوای جهان تا کی
چون جان و دلم خون شد در درد فراق تو
بر بوی وصال تو دل بر سر جان تا کی
بشکن به سر زلفت این بند گران از دل
بر پای دل مسکین این بند گران تا کی
دل بردن مشتاقان از غیبت خود تا چند
خون خوردن و خاموشی زین دلشدگان تا کی
گر عاشق دلـداری گر سوخته یاری
بی نام و نشان می رو زین نام و نشان تا کی
منتظر حضور سبز شما هستیم
خرسند خواهیم شد در فهرست دوستان و پیوند های شما باشیم
جانا ز فراق تو این محنت جان تا کی
دل در غم عشق تو رسوای جهان تا کی
چون جان و دلم خون شد در درد فراق تو
بر بوی وصال تو دل بر سر جان تا کی
بشکن به سر زلفت این بند گران از دل
بر پای دل مسکین این بند گران تا کی
دل بردن مشتاقان از غیبت خود تا چند
خون خوردن و خاموشی زین دلشدگان تا کی
گر عاشق دلـداری گر سوخته یاری
بی نام و نشان می رو زین نام و نشان تا کی
جانا ز فراق تو این محنت جان تا کی
دل در غم عشق تو رسوای جهان تا کی
چون جان و دلم خون شد در درد فراق تو
بر بوی وصال تو دل بر سر جان تا کی
بشکن به سر زلفت این بند گران از دل
بر پای دل مسکین این بند گران تا کی
دل بردن مشتاقان از غیبت خود تا چند
خون خوردن و خاموشی زین دلشدگان تا کی
گر عاشق دلـداری گر سوخته یاری
بی نام و نشان می رو زین نام و نشان تا کی
نوشته های دیگران ()
بیقرار ظهور
نویسنده متن فوق: » bigharar ( یکشنبه 85/3/28 :: ساعت 9:43 صبح )
اللّهُ الَّذی خَلَقَکمْ ثُمَّ رَزَقَکمْ ثُمَّ یمیتُکمْ ثُمَّ یحْییکمْ هَلْ مِنْ شُرَکائِکمْ مَنْ یفْعَلُ مِنْ ذلِکمْ مِنْ شَیءٍ سُبْحانَهُ وَ تَعالی عَمّا یشْرِکونَ (روم40) ص408
خداوند همان کسی است که شما را آفرید، سپس روزی داد، بعد میمیراند، سپس زنده میکند؛ آیا هیچ یک از همتایانی که برای خدا قرار دادهاید چیزی از این کارها را میتوانند انجام دهند؟! او منزّه و برتر است از آنچه همتای او قرار میدهند.
اللّهُ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضَ وَ ما بَینَهُما فی سِتَّةِ أَیامٍ ثُمَّ اسْتَوی عَلَی الْعَرْشِ ما لَکمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَلِی وَ لا شَفیعٍ أَ فَلا تَتَذَکرُونَ (سجده4) ص415
خداوند کسی است که آسمانها و زمین و آنچه را میان این دو است در شش روز (= شش دوران) آفرید، سپس بر عرش (قدرت) قرار گرفت؛ هیچ سرپرست و شفاعت کنندهای برای شما جز او نیست؛ آیا متذکر نمیشوید؟!
أَ وَ لَمْ یهْدِ لَهُمْ کمْ أَهْلَکنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْقُرُونِ یمْشُونَ فی مَساکنِهِمْ إِنَّ فی ذلِک َلآیاتٍ أَ فَلا یسْمَعُونَ (سجده26) ص417
آیا برای هدایت آنها همین کافی نیست که افراد زیادی را که در قرن پیش از آنان زندگی داشتند هلاک کردیم؟! اینها در مساکن (ویران شده) آنان راه میروند؛ در این آیاتی است (از قدرت خداوند و مجازات دردناک مجرمان)؛ آیا نمیشنوند؟!
أَ وَ لَمْ یرَوْا أَنّا نَسُوقُ الْماءَ إِلَی اْلأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْکلُ مِنْهُ أَنْعامُهُمْ وَ أَنْفُسُهُمْ أَ فَلا یبْصِرُونَ (سجده27) ص417
آیا ندیدند که ما آب را بسوی زمینهای خشک میرانیم و بوسیله آن زراعتهایی میرویانیم که هم چهارپایانشان از آن میخورند و هم خودشان تغذیه میکنند؛ آیا نمی بینند؟!
ذلِک جَزَیناهُمْ بِما کفَرُوا وَ هَلْ نُجازی إِلاَّ الْکفُورَ (سبإ17) ص430
این کیفر را بخاطر کفرانشان به آنها دادیم؛ و آیا جز کفران کننده را کیفر میدهیم؟!
یا أَیهَا النّاسُ اذْکرُوا نِعْمَتَ اللّهِ عَلَیکمْ هَلْ مِنْ خالِقٍ غَیرُ اللّهِ یرْزُقُکمْ مِنَ السَّماءِ وَ اْلأَرْضِ لا إِلهَ إِلاّ هُوَ فَأَنّی تُؤْفَکونَ (فاطر3) ص434
ای مردم! به یاد آورید نعمت خدا را بر شما؛ آیا آفرینندهای جز خدا هست که شما را از آسمان و زمین روزی دهد؟! هیچ معبودی جز او نیست؛ با این حال چگونه به سوی باطل منحرف میشوید؟!
وَ هُمْ یصْطَرِخُونَ فیها رَبَّنا أَخْرِجْنا نَعْمَلْ صالِحًا غَیرَ الَّذی کنّا نَعْمَلُ أَ وَ لَمْ نُعَمِّرْکمْ ما یتَذَکرُ فیهِ مَنْ تَذَکرَ وَ جاءَکمُ النَّذیرُ فَذُوقُوا فَما لِلظّالِمینَ مِنْ نَصیرٍ (فاطر37) ص438
آنها در دوزخ فریاد میزنند: «پروردگارا! ما را خارج کن تا عمل صالحی انجام دهیم غیر از آنچه انجام میدادیم!» (در پاسخ به آنان گفته میشود:) آیا شما را به اندازهای که هر کس اهل تذکر است در آن متذکر میشود عمر ندادیم، و انذارکننده (الهی) به سراغ شما نیامد؟! اکنون بچشید که برای ظالمان هیچ یاوری نیست!
اسْتِکبارًا فِی اْلأَرْضِ وَ مَکرَ السَّیئِ وَ لا یحیقُ الْمَکرُ السَّیئُ إِلاّ بِأَهْلِهِ فَهَلْ ینْظُرُونَ إِلاّ سُنَّةَ اْلأَوَّلینَ فَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللّهِ تَبْدیلاً وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللّهِ تَحْویلاً (فاطر43) ص439
اینها همه بخاطر استکبار در زمین و نیرنگهای بدشان بود؛ امّا این نیرنگها تنها دامان صاحبانش را میگیرد؛ آیا آنها چیزی جز سنّت پیشینیان و (عذابهای دردناک آنان) را انتظار دارند؟! هرگز برای سنّت خدا تبدیل نخواهی یافت، و هرگز برای سنّت الهی تغییری نمییابی!
لِیأْکلُوا مِنْ ثَمَرِهِ وَ ما عَمِلَتْهُ أَیدیهِمْ أَ فَلا یشْکرُونَ (یس35) ص442
تا از میوه آن بخورند در حالی که دست آنان هیچ دخالتی در ساختن آن نداشته است! آیا شکر خدا را بجا نمیآورند؟!
وَ لَقَدْ أَضَلَّ مِنْکمْ جِبِلاًّ کثیرًا أَ فَلَمْ تَکونُوا تَعْقِلُونَ (یس62) ص444
او گروه زیادی از شما را گمراه کرد، آیا اندیشه نکردید؟!
وَ مَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَکسْهُ فِی الْخَلْقِ أَ فَلا یعْقِلُونَ (یس68) ص444
هر کس را طول عمر دهیم، در آفرینش واژگونهاش میکنیم (و به ناتوانی کودکی باز میگردانیم)؛ آیا اندیشه نمیکنند؟!
وَ لَهُمْ فیها مَنافِعُ وَ مَشارِبُ أَ فَلا یشْکرُونَ (یس73) ص445
و برای آنان بهرههای دیگری در آن (حیوانات) است و نوشیدنیهائی گوارا؛ آیا با این حال شکرگزاری نمیکنند؟!
وَ لَقَدْ تَرَکناها آیةً فَهَلْ مِنْ مُدَّکرٍ (قمر15) ص529
ما این ماجرا را بعنوان نشانهای در میان امّتها باقی گذاردیم؛ آیا کسی هست که پند گیرد؟!
وَ لَقَدْ یسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکرٍ (قمر17) ص529
ما قرآن را برای تذکر آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکر شود؟!
وَ لَقَدْ یسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکرٍ (قمر22) ص529
ما قرآن را برای تذکر آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکر شود!
وَ لَقَدْ یسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکرٍ (قمر32) ص530
ما قرآن را برای یادآوری آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکر شود؟!
وَ لَقَدْ یسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکرٍ (قمر40) ص530
ما قرآن را برای یادآوری آسان ساختیم؛ آیا کسی هست که متذکر شود؟!
وَ لَقَدْ أَهْلَکنا أَشْیاعَکمْ فَهَلْ مِنْ مُدَّکرٍ (قمر51) ص531
ما کسانی را که در گذشته شبیه شما بودند هلاک کردیم؛ آیا کسی هست که پند گیرد؟!
وَ کانُوا یقُولُونَ أَ إِذا مِتْنا وَ کنّا تُرابًا وَ عِظامًا أَ إِنّا لَمَبْعُوثُونَ (واقعه47) ص535
و میگفتند: «هنگامی که ما مُردیم و خاک و استخوان شدیم، آیا برانگیخته خواهیم شد؟!
یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّکمْ عَلی تِجارَةٍ تُنْجیکمْ مِنْ عَذابٍ أَلیمٍ (صفّ10) ص552
ای کسانی که ایمان آوردهاید! آیا شما را به تجارتی راهنمائی کنم که شما را از عذاب دردناک رهایی میبخشد؟!
الَّذی خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ طِباقًا ما تَری فی خَلْقِ الرَّحْمنِ مِنْ تَفاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَری مِنْ فُطُورٍ (مُلک3) ص562
همان کسی که هفت آسمان را بر فراز یکدیگر آفرید؛ در آفرینش خداوند رحمان هیچ تضادّ و عیبی نمیبینی! بار دیگر نگاه کن، آیا هیچ شکاف و خللی مشاهده میکنی؟!
وَ أَنّا لا نَدْری أَ شَرٌّ أُریدَ بِمَنْ فِی اْلأَرْضِ أَمْ أَرادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَدًا (جنّ10) ص572
و اینکه (با این اوضاع) ما نمیدانیم آیا اراده شرّی درباره اهل زمین شده یا پروردگارشان خواسته است آنان را هدایت کند؟!
أَ فَلا ینْظُرُونَ إِلَی اْلإِبِلِ کیفَ خُلِقَتْ (غاشیه17) ص592
آیا آنان به شتر نمینگرند که چگونه آفریده شده است؟!
أَ رَأَیتَ الَّذی ینْهی (علق9) ص597
به من خبر ده آیا کسی که نهی میکند،
أَ فَلا یعْلَمُ إِذا بُعْثِرَ ما فِی الْقُبُورِ (عادیات9) ص599
آیا نمیداند در آن روز که تمام کسانی که در قبرها هستند برانگیخته میشوند .
همچنین مرویست : یاران از نقاط مختلف کره زمین از طریق طی الارض خود را به مکه خواهند رساند در حالیکه هر یک از آنان دارای شمشیری برنده هستند که بر قبضه آن نام ایشان و پدرانشان ثبت است . آنان در مکه افتخار حضور پیدا کرده و خود را خدمت حضرت معرفی می کنند ، همانان که به حق خدا را می شناسند و بالاترین سطح در معرفت به توحید را دارا می باشند ، یاد و نامشان مبارک باد .
در بحار آمده « هنگامی که به امام فرمان ظهور برسد ، خدا را با اسم اعظمش می خواند و همه یارانش از سراسر جهان گرد می آیند . . . که آنان یاران پرچمدار او هستند ، گروهی از آنان شبانه از رختخوابشان ناپدید می شوند و صبح در مکه حاضر شده و برخی از آنان آشکارا دیده می شوند که روی ابرها راه می روند . . . . »
حضرت علی(ع) در مورد مردان طالقان می فرماید : «خوشا به حال طالقان ! که برای خدا در آن کنزهایی است ، ولی نه از طلا و نقره ، بلکه مردمانی است که خدا را به حق شناخته اند ، آنان یاوران حضرت مهدی(عج) در آخرالزمان می باشند . »
از جمله در احادیث فوق در مورد یاران آمده است : (بحار الانوار)
آنان پارسایان شب و دلیران روزند ، آنان ارکان محکمی هستند برای جهادی که در پیش است ، سلحشورانی فولاد دل که اگر بر کوه ها بگذرند آن را در هم فرو ریزند ، آنان در آن پیکار سرنوشت ساز ، آن قدر می جنگند تا خداوند از ایشان راضی شود ، آنان پرچمدار و فرمانروایان حضرت ولی عصر(ع) هستند ، نقل شده : فرمانروایان در عصر حضور وظیفه دارند تا طبق دستور ولی عصر و زمان حضرت مهدی(عج) عمل کرده و بر اجرای قانون واحد در ممالک مختلف کوشا باشند .
مرویست : به دستور حضرت ، حکم و برنامه اجرای امر در کف دست حاکمان ثبت می شود هر گاه آنان نسبت به امری دچار مشکل شدند کافی است نظر به کف دست خود نمایند تا بر آنان اسرار نهفته آشکار گردد در همین رابطه امام جعفر صادق(ع) می فرماید : لشکر آن حضرت به چهل و شش هزار نفر خواهد رسید و از امام محمد باقر(ع) روایت شده : لشکر حضرت مهدی(عج) در حدود صد هزار نفر خواهند بود .
: جستجو
